การกำหนดหน้าที่ เท่าที่ผ่านมา แผนพัฒนาเมืองส่วนใหญ่มักมุ่งไปที่ Hard Policy หรือนโยบายที่เน้นเฉพาะการสร้างหรือพัฒนาเชิงวัตถุ อย่างโครงสร้างพื้นฐาน ระบบขนส่งสาธารณะ มากเป็นพิเศษ ขณะที่แผนดังกล่าวให้ความสำคัญกับ Soft Policy หรือนโยบายพัฒนาเชิงโครงสร้างในระยะยาวน้อยลงไป เช่น นโยบายการศึกษา สาธารณสุข บริการสาธารณะ ปัจจุบันรัฐบาลท้องถิ่นหรือผู้กำหนดนโยบายจึงประสบปัญหาในการสร้างสมดุลของการพัฒนาทั้งสองด้านอยู่ไม่น้อย
การระดมทุน ประเด็นเรื่องงบประมาณนับเป็นปัญหาสำคัญอีกหนึ่งประการที่เมืองต้องเผชิญ เนื่องจากเงินทุนที่รัฐบาลท้องถิ่นของแต่ละเมืองหามาได้มีจำนวนไม่เพียงพอสำหรับการแก้ปัญหาทั้งหมดของเมือง อีกทั้งงบประมาณส่วนใหญ่ยังเป็นทุนที่ได้รับการจัดสรรจากรัฐบาลส่วนกลางจึงทำให้มีข้อจำกัดในการนำไปใช้ประโยชน์มากกว่าเงินที่ท้องถิ่นระดมทุนมา ด้วยตนเอง โดยมหานครลอนดอนเป็นตัวอย่างหนึ่งของเมืองที่ยังคงพึ่งพาเงินอุดหนุนจากรัฐบาลส่วนกลางในระดับสูงซึ่งการสนับสนุนดังกล่าวได้กลายเป็นดาบสองคมที่ฉุดรั้งการพัฒนาเมืองไปในเวลาเดียวกัน เครื่องมือทางการคลังรูปแบบใหม่จึงเป็นความหวังที่จะช่วยปฏิรูปให้เมืองมีระบบการระดมทุนที่มีประสิทธิผลยิ่งขึ้น
การมีส่วนร่วมของคนเมือง ที่มาของบุคลากรซึ่งทำหน้าที่บริหารจัดการท้องถิ่นซึ่งมีอยู่ในปัจจุบันโดยปกติแล้วจะมิได้มาจากการเลือกตั้งทางตรงของคนในพื้นที่หรือหากมีก็อยู่ในสัดส่วนที่น้อยมาก กรณีดังกล่าวสะท้อนปัญหาในเรื่องการระบุตัวตนในฐานะพลเมืองของคนในพื้นที่ซึ่งมีบทบาทในการกำหนดชะตาเมืองของตนเองน้อยเกินไป ด้วยเหตุนี้จึงต้องมีการทบทวนถึงข้อบกพร่องเรื่องกระบวนการมีส่วนร่วม และสร้างวิธีการที่จะช่วยให้คนรู้สึกว่าตนเป็นส่วนหนึ่งของเมือง เป็นเจ้าของเมือง มีบทบาทในฐานะพลเมืองอย่างแท้จริง
การประสานความร่วมมือระหว่างภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง อุปสรรคใหญ่ที่กีดขวางการพัฒนาระบบบริหารจัดการและธรรมาภิบาลของเมืองในปัจจุบันคือการขาดความร่วมมืออันดีและการสนับสนุนระหว่างภาคส่วนที่ทำงานคู่ขนานกัน เช่น หน่วยงานระดับเทศบาล ระดับจังหวัด รวมไปถึงหน่วยงานการปกครองระดับภูมิภาค สิ่งที่จะเอาชนะอุปสรรคนี้ได้คือ การเริ่มต้นสร้างการยอมรับและการสนับสนุนจากรัฐบาลกลางซึ่งเป็นหน่วยงานสูงสุดที่มีอำนาจออกกฎหมายควบคุมและกำหนดขีดความสามารถในการบริหารจัดการของเมือง การเปลี่ยนท่าทีของรัฐบาลจะนำไปสู่นโยบายและแนวทางปฏิบัติสำหรับหน่วยงานในระดับที่ลดหลั่นลงมาจนถึงท้องถิ่น ขณะเดียวกันก็ควรขยายความร่วมมือไปยังภาคเอกชนโดยเปิดโอกาสให้เข้ามามีส่วนร่วมในการพัฒนานโยบายของเมือง ข้อเสนอดังกล่าวจะช่วยให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียแต่ละฝ่ายมีพื้นที่ในการร่วมสร้างความก้าวหน้าและจัดการกับความท้าทายที่ต้องเผชิญร่วมกัน
แม้เมืองแต่ละเมืองจะมีขั้นตอนการพัฒนาและพลวัตในบริบทที่แตกต่างกันไป แต่ก็มิอาจปฏิเสธได้ว่า การพัฒนาของทั้งเมืองเล็กและเมืองใหญ่ต่างอยู่ภายใต้ระบบการเมืองการปกครองของรัฐด้วยกันทั้งสิ้น เมืองของไทยก็เช่นกัน ศูนย์ศึกษามหานครและเมือง ในฐานะหน่วยงานที่ให้ความสำคัญกับการขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะเพื่อการพัฒนาอนาคตของเมืองจึงเห็นว่าบทวิเคราะห์ที่ได้จากรายงานวิจัยดังกล่าวในประเด็นความท้าทายทั้ง 4 ประเด็น ถือเป็นข้อเท็จจริงสำคัญที่ไม่ใช่เฉพาะปัญหาของเมืองในต่างประเทศเท่านั้น ทว่าเมืองของไทยก็เผชิญกับอุปสรรคด้านการบริหารเหล่านี้ด้วยเช่นกัน ข้อเสนอแนะที่ได้จากงานวิจัยดังกล่าวจึงนับเป็นบทเรียนที่เป็นประโยชน์ซึ่งภาคส่วนที่เกี่ยวข้องจะสามารถเรียนรู้และนำมาปรับใช้เพื่อพัฒนาระบบธรรมาภิบาลให้เติบโตไปพร้อมกับเมืองได้อย่างเหมาะสม
- Hatch, D. (2016). Four Challenges to Metropolitan Governance. Citiscope. Retrieved from http://citiscope.org/story/2017/four-challenges-metropolitan-governance
• AUTHOR
|

|
จุฑามาศ พูลสวัสดิ์
รัฐศาสตร์บัณฑิต จาก มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ รัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต จาก NIDA
|